Cierpień nie należy ani heroicznie w sobie tłumić ani się w nich pławić ale zaakceptować je, dopuścić do głosu, świadomie przeżywać i spróbować odkryć jasną stronę tego ciemnego medalu. Dzieci powinny wiedzieć że nieprzyjemne uczucia, takie jak strach, stres i smutek są nieodłączną częścią życia, tak jak noc i dzień, oraz że nie istnieje życie pozbawione całkowicie problemów. Ale powinny się także nauczyć, że mogą ponownie przeżywać momenty szczęścia, kiedy przezwyciężą już problemy i strach. W przeciwnym razie nikt dobrowolnie nie skoczyłby na gumowej linie w przepaść, nie wsiadłby do kolejki górskiej albo nie napisałby książki.
Istnieje wiele dobrych powodów, dla których powinniśmy wychowywać dzieci na pozytywnie myślące i czujące istoty. Jeden z nich to ten, że optymiści ze względu na większą pewność siebie zachowują się w bardziej zdecydowany sposób i odnoszą więcej sukcesów niż pesymiści. Jedno jest jasne - historia o przeznaczeniu, które czyni z nas szczęściarzy albo pechowców nie jest niczym innym jak złą bajką. My sami przyczyniamy się w istotny sposób swoją emocjonalną postawą do szczęśliwego i zdrowego życia dzieci.
Co opiekunowie powinni wziąć sobie do serca:
- Nie unikajmy wszystkich konfliktów. Nawet biorąc pod uwagę niebezpieczeństwo, że staniemy się mało lubiani, nie powinniśmy dawać dzieciom wszystkiego, czego chcą. Pomyślmy o tym, że służy to dobremu celowi: Stwarzamy dzieciom możliwość nauczenia się odsunięcia na bok jakiejś zachcianki, zachowywania się cierpliwie i w akceptowalny dla społeczeństwa sposób. Poza tym wychowanie to także wypowiadanie stanowczego "nie"!
- Cierpienie jest ściśle powiązane ze szczęściem . Kiedy dziecko się przewróci i płacze z bólu, zrobimy więcej dla jego emocjonalnego rozwoju, kiedy je czule pocieszymy, zamiast odwracać jego uwagę cukierkiem. Tutaj pomogą pocieszenie i ciepło : "Wiem, że to boli, ale za chwilę przejdzie. Mocno cię przytulę i podmucham na bolące miejsce, wtedy razem uda nam się to przetrzymać". Dziecko doświadcza wówczas tego, że w trudnych sytuacjach może liczyć na naszą pomoc i że rozumiemy jego ból. Dużą wartość ma przy tym ufność: Kto upada, może znowu wstać, kto płacze, może się znowu śmiać! Za każdym zewnętrznym doświadczeniem bólu kryją się cenne skarby wewnętrznego, emocjonalnego rozwoju.
- Dewiza think positiv jest już trochę zużyta, ale kto zmusza nas, żebyśmy wciąż myśleli pozytywnie? Wystarczyłoby już , gdybyśmy nie zadręczali się nieustannie negatywnymi myślami i zamiast tego byli dla dzieci żywym przykładem optymistycznego nastawienia do życia. Całkowicie wystarczyłoby również akceptowanie rzeczy, takimi jakie są w danej chwili i odnajdowanie w nich dobrych stron.
- Gdy nasze życie jest czasem przesłonięte jakby "szarą mgłą", pomyślmy wtedy o stwierdzeniu sławnego klauna Charlie'go Rivela: "Optymista myśli często tak samo jednostronnie jak pesymista. Tylko ma weselsze życie!".
Foto
Źródło: Charmaine Liebertz "Skarbnica edukacji dobrego serca", Wydawnictwo Jedność 2008 r.
Skarbnica edukacji dobrego serca
Aby dzieci mogły optymistycznie patrzeć na świat i być odpowiedzialne, musimy dać im szansę rozwijania umiejętności emocjonalnych. Kto dobrze poznał samego siebie, potrafi oceniać i kontrolować swoje uczucia, ten jest również w stanie patrzeć sercem, rozumieć zachowanie innych i właściwie z nimi postępować. Rozwój inteligencji emocjonalnej nie postępuje jednak bez nakładu pracy. Kształtowanie serca jest jednym z najtrudniejszych i często najbardziej zaniedbywanych zadań w wychowaniu.
Zobacz inne pomysły na prezent: