Produkty ułatwiające naukę ładnego pisania

Nauczyciele i rodzice chcą aby już najmłodszy uczeń starał się starannie pisać w zeszycie. Jednak kaligrafia jest bardzo wymagającą sztuką. Uczy cierpliwości, staranności i  z pewnością ćwiczy charakter poprzez wielokrotne, żmudne powtarzanie tych samych ćwiczeń.

Jednak praca nad ładnym pisaniem zaczyna się od ćwiczeń ogólnorozwojowych. Godziny spędzone na placu zabaw zaprocentują później w szkole. 

Nauka pisania to niezwykle trudny proces, a potoczne myślenie, że zależy ona tylko od umiejętności trzymania długopisu i posługiwania się, nim pomija wiele ważnych aspektów, tej wymagającej zdolności.  Na umiejętność pisania składa się wiele czynników, poza sprawną ręką, dziecko musi nauczyć się dużo więcej, aby móc kreślić literki.

Motoryka, czyli sprawność ruchowa rozwija się i doskonali już w okresie płodowym, a potem przez pierwsze miesiące i lata życia. Początkowo w głównej mierze zależy od aktywności ośrodkowego układu nerwowego, ale z czasem zyskuje charakter spontaniczny i coraz bardziej zależny od naszej woli. A co najważniejsze motoryka duża, czyli ogólna sprawność ruchowa, wpływa na precyzyjne ruchy dłoni, ponieważ gdy dziecko będzie umiało skoordynować pracę mięśni pleców, rąk, szyi, będzie mogło nauczyć się pisać. Należy o tym pamiętać! Zamiast sadzać pryz stoliku i wręczając do ręki długopis, warto zacząć od ćwiczenia sprawności, równowagi i koordynacji ruchowej, bo mały ruch zawsze wywodzi się od dużego. Poza samą sprawnością ruchową, ważna jest również anatomiczna dojrzałość aparatu kostnego i mięśniowo – stawowego ręki, ponieważ ruchy pisarskie wymagają udziału nie tylko palców, ale także przedramienia i łokcia.

Dziecko chwyta przedmioty przede wszystkim pod kontrolą wzroku, więc również koordynacja wzrokowo-ruchowa wpływa na motorykę małą.

Te wszystkie czynniki mają decydujące znaczenie w rozwoju umiejętności pisania, dlatego ważne są ogólne ćwiczenia rozwijające sprawność ruchową dziecka jak: bieganie, skakanie, wspinanie się, jazda na rowerze, pływanie, gra w piłkę czy wykonywanie czynności samoobsługowych.

Ręka to bardzo wyspecjalizowany narząd, a dzięki niemu maluchy poznają świat. Początkowo służy do podnoszenia, popychania, ale z czasem nabiera nowych umiejętności i potrafi wykonywać precyzyjne i skomplikowane ruchy. Warto zwrócić uwagę na to, że obszar kory mózgowej odpowiedzialny za ruchy dłoni, kciuka i palców, zajmuje zadziwiająco dużą powierzchnię w stosunku do innych części ciała, co wskazuje na ogromne znaczenie ruchów ręki w naszym życiu.

Rozwój chwytania stanowi długi proces w rozwoju dziecka. Kształtuje się od pierwszego dnia życia dziecka, aż do 6 roku życia, kiedy to dziecko zdobywa osiąga całkowitą dojrzałość ruchów palców oraz zaczyna doskonalić precyzję ruchów. Mięśnie dłoni ulegają stopniowemu, ale szybkiemu rozwojowi, a dzięki regularnym doświadczeniom tworzą połączenia neuronalne umożliwiające coraz bardziej precyzyjny chwyt połączony z koordynacją wzrokowo-ruchową.

Warto zachęcać dzieci do różnej aktywności w obrębie motoryki małej.

Świetnie sprawdzą się tutaj różnego rodzaju masy plastyczne, ciastoliny, plasteliny, które wzmacniają mięśnie dłoni i palców. Wycinanie będzie angażowało poza ruchem dłoni i palców również stawy nadgarstka, które umożliwiają ruchy boczne ręki, czyli odwodzenie i przywodzenie, a także jej zginanie i prostowanie.

Malowanie wyzwoli ruchy powolne i swobodne, które nie wymagają napięcia mięśni, ani też nacisku narzędzia, tak jak to ma miejsce podczas rysowania np.: ołówkiem.

Sortowanie będzie sprzyjało rozwojowi precyzji ruchów.

Oczywiście kiedy dajemy dziecku ołówek należy zwrócić uwagę czy ma on odpowiedni rozmiar i wagę, dostosowaną do zdolności manualnych dziecka, ponieważ taki ołówek bądź długopis, może być zbyt duży i ciężki, prze co maluch będzie utrwalał zły chwyt.  

Jednak zanim sięgniemy po ołówek czy długopis warto przygodę z pisaniem rozpocząć od np.: kredek kamyczków czy trójkątnych, które idealnie dopasowują się do małych rączek, wymuszając też na nich chwyt trójpalcowy.

Warto również sięgnąć po odpowiednie nakładki, które będą wymagały od dziecka pilnowania palców podczas pisania czy rysowania. Na rynku znajdziemy wiele takich pomocy np.:

• W przypadku nakładki C.L.A.W każdy palec wkładany jest do oddzielnej nasadki układając prawidłowy chwyt trójpalcowy. Regularne stosowanie nakładki powoduje powstanie nawyku właściwego ułożenia palców niezbędnego do trzymania ołówka.
• Nakładka Jumbo Grip przeznaczona jest do ustawienia palca wskazującego.
• Nakładka Crossover Grip znajdują zastosowanie u osób, które nakładają palec wskazujący i kciuk na siebie, powodując ograniczoną swobodę ruchów dłoni podczas pisania, nieprawidłowy nacisk oraz szybkie męczenie się ręki. 
• Nakładka Pinch Grip znajduje zastosowanie, kiedy używając nakładki Crossover zauważymy, że palce podczas pisania nie nachodzą na siebie już tak bardzo lub stopień nachodzenia palców od początku nie był duży.
• Nakładka Pencil Grip jej budowa daje ulgę od zmęczenia podczas pisania spowodowanego mocnym ściskaniem ołówka czy też od samego wbijania się.
• Nakładka Bumpy Grip jej cechą charakterystyczną są małe wypustki znajdujące się na całej powierzchni nakładki. Zalecana dla osób wciskających mocno ołówek w papier podczas pisania, rysowania oraz potrzebujących mocniejszych bodźców czucia głębokiego. 
• Solo, Mini Grip - przypadku tych nakładek wgłębienia są mniejsze, delikatniejsze, przez co mogą być skierowane dla dzieci starszych, z lepsza samokontrolą, które są w stanie pilnować miejsca ułożenia palców i potrzebują mniejszej interwencji.

Zobaczcie zestawienie produktów, które ułatwią naukę pisania.